We zaten dus in Hua Hin, een badplaats. Daar genoten we lekker van de warme zee, het strand en van een echte tropische High Tea. We zouden eigenlijk in de nacht weer vertrekken, maar we kozen om niet met de trein te gaan maar met de bus. Helaas bleken alle bussen vol geboekt te zijn, zodat het oorspronkelijke plan weer uit de kast werd gehaald. De trein dus. We besloten vervolgens om niet on 2 uur in de nacht te gaan, maar met de trein van 22.20 uur. Aldus stonden we bepakt en bezakt tegen 22 uur op het station gereed. Al snel kregen we de melding dat de trein 30 minuten vertraging zou hebben. Later kwam daar nog een 30 minuten bij, zodat we uiteindelijk pas om 23.25 uur vertrokken uit Hua Hin. We hadden zitplaatsen in een Fan wagon. De wagon zelf was voorzien van redelijke leren stoelen, die vrij ver naar achteren konden kantelen. Airco bleek helemaal niet nodig, want alle ramen stonden gewoon open. Enfin, het is wel wat hoor zo'n treinrit van bijna 800 km door de duistere warme nacht in Thailand. Begin je net in slaap te dommelen, sta je weer een kwartier stil omdat we van spoor moesten verwisselen. Op het moment dat jouw diesel weer op gang komt schik je weer wakker. Bij de volgende poging: de ogen vallen dicht, je hoofd knikkebollend, je voelt ik zak weg, stopt de trein op een verlaten station, waarna een schreeuwend dametje de wagon binnenstapt met de vraag wie er trekt heeft inrijst met viesstinkend goedje er over. Poging weer mislukt. Toch is het ons gelukt om af en toe een klein hazelaapje te doen.

Rond 7 uur in de ochtend arriveerden we in Surat Thani. Hier moesten we er uit. We werden direct bestooktdoor verkopers met bustickets. Koffie en toilet, dat is wat we wilden. Surat is de plaats om op de bus te stappen naar Krabi en naar Koh Samui een van de mooie eilanden van dit land. We besloten toch maar tickets te kopen voor Krabi, dit nadat we beloofd waren met die busnaar Krabi centrum gebracht te worden. De rit zou ca 2 uur duren. Eenmaal in de bus bekroop een ongemakkelijk gevoel. Veel reizigers moesten naar Koh Samui. Dat is toch echt de andere kant op. De bus reed een 20 minuten en we kwamen op een verlaten, vies industrieterrein. We kregen een sticker op: Krabi, en werden gedumpt in een lege hal. Weer wat later kwam een minibusje aan. Bijna vol. Maar wij vijfen moesten aan boord. De bagage werd er in gepropt, en we konden er nog net bij. We zouden naar een andere plaats gebracht worden om daar weer in een grote bus over te moeten stappen. We reden en na enige tijd, een klap en flink wat gegil. Wat bleek: de bagageklep was open gegaan en er lag bagage op de weg achter ons. Onder andere de tas van Robin. De chauffeur kon alleen maar lachen. Wij niet. 10 minuten later stonden we weer ergens anders en moesten we wachten op een grote bus. Die kwam uiteindelijk en daar moesten we in voor Krabi. We hadden snel een plekje en toen bleek dat er veel te veel mensen in de bus zaten. Deze bus ging dan wel naar Krabi, maar hij stopte ook onderweg regelmatig om locals uit te laden. Een stopbus doen. De rit duurde uiteindelijk bijna 3 en een half uur. We kwamen overigens niet aan in het centrum maar ergens afgelegen bij een soort busstation. Voordeel was wel dat we daar gelijk de reis van maandag konden boeken: per minibus naar Maleisie. Van het busstationgingen we per pickup truck naar onze bestemming Ao Nang. Onderweg werden we getroffen door een noodbui, een echte tropische regenbui. Lekker met alle bagage op het dak in de open lucht. Toen in een bocht ook nog eens bijna de chauffeur uit zijn wagen viel omdat zijn deur open zwaaide, wisten we dat er niet veel meer moest gebeuren voordat we zouden ontploffen. Om half drie waren we ingechecked en konden we eindelijk op zoek naar koffie en iets te eten. <orgen (zondag) gaan we naar de Hong eilanden. Per speedboot naar echte tropische bounty eilanden, lekker zewemmen, snorkelen, vissen bekijken etc. Dat wordt zeker genieten.

Oh ja, er zijn ook nog wat foto's geplaatst van de jungletrekking in Kanchanaburi

toedels

groet van ons vijfjes